Ek het toe die groot trek oorleef… Dit is nou danksy al die wonderlike vriende en familie wat ek het! Ek sou dit regtig nie op my eie kon doen nie! Ek is nou besig met die uitpak en plek vind, so tussen die trane "neerslae" deur. Bv. Ek rits ‘n sak oop en vind duvet oortreksels wat Gustav gaan koop het dws. self uitgekies het (‘n rare gebeurtenis…) en dan bars ek uit in trane. Ag wat, dit sal seker nog lank gebeur..

Gonubie bly maar ‘n mooi plek. En al my vriende daar is uitsonderlik. Dit maak net nou nog te seer om daar te wees… Terwille van oorlewing…

Ons gaan vanmiddag bietjie saam braai by Willie en Carina. Sien uit na 'n bietjie ontspan...